W prologu do Ulicy Nadbrzeżnej Steinbeck pisze, jak trudne jest przekształcenie krajobrazu i ludzi w literaturę. Lamornie Ash udaje się to doskonale. Autorka przeprowadza się do rybackiego Newlyn i wrasta w lokalną tkankę, wnikliwie obserwując mieszkańcĂłw i uważnie słuchając ich opowieści. Wypływa na morze, patroszy ryby i upija się z rybakami w pubach. Te codzienne rytuały są dla niej pretekstem do głębszych rozważań o istocie społeczeństwa i upływającym czasie. Sięgając do wielkiej literatury - Sebalda, Bishop, Woolf czy Conrada - zestawia mit z rzeczywistością i odkrywa przy tym własną tęsknotę za byciem częścią zżytej społeczności.
Skryte, jasne, słone to piękna opowieść o poszukiwaniu korzeni i refleksyjna podrĂłż do miejsca, ktĂłego fundamentem jest natura, a spoiwem wspĂłlnota.